ความผิดพลาดคืออาจารย์ 2

เมื่อคืนบังเอิญได้ดูหนัง ubc เรื่องหนึ่ง ที่เกี่ยวกับการฆ่าหมู่ชาวอเมริกัน เป็นหนังที่สร้างมาจากเรื่องจริงในอดีต
จำไม่ได้แล้วว่าเรื่องอะไร แต่เสนอภาพและเรื่องราวความป่าเถื่อนของคนได้ดีทีเดียว เรื่องมีอยู่ว่า

คนอังกฤษผิวขาว ได้ล่าชาวอเมริกัน ที่พวกเขาคิดว่าได้ข่มขื่นผู้หญิงผิวขาวคนหนึ่งในหมู่บ้าน
ไล่ล่ากันด้วยความโกรธแค้น คึกคะนอง และเพื่อความสนุก ไม่ต่างอะไรกับการล่านกในป่า

เหล่าคนดำซึ่งมีอยู่ไม่น้อย ได้แต่หนี และพากันหลบอยู่ในป่า บางครอบครัวที่โดนแขวนคอ ไม่เว้นแม้แต่เด็กและผู้หญิง
ปาดหูคนเล่นด้วยความสะใจ โดยคนผิวขาวไม่คิดว่าคนผิดดำเป็นคนเลยซักนิด
 
ไม่ต้องอธิบายอะไรมาก คิดว่าคงนึกภาพกันออก จะเห็นบ่อยๆ ในหนังฝรั่ง

แต่ในหนังตอนหลังจะมีคนมาช่วยให้ชาวผิวดำหนีไปอยู่ที่อื่น แล้วหลังจากนี้กี่สิบปีไม่ทราบ ศาลได้สั่งให้การทารุณกรรมหมู่นี้เป็นคดีความ

พวกคนที่กระทำผิดก็รับโทษกันไป

ดูหนังเรื่องนี้จบ ก็ลองนึกดูเล่นๆ ว่าถ้าได้อยู่ในเหตุการณ์นั้น แล้วพ่อแม่เราโดนแบบนั้น คงไม่คิดอะไรแล้ว สู้ตายลูกเดียว

แล้วก็มานั่งเครียดคนเดียวสักพัก จึงต้องคิดให้ปลงได้ว่า

ความป่าเถื่อนมีอยู่ทุกชาติ คนขาวฆ่าคนดำ ทหารญี่ปุ่นทารุณทหารผ่ายตรงข้าม ชาวเวียดนามถูกฆ่าหมู่ กระโหลกกองจนไม่มีที่จะกอง

แม้แต่ไทยเอง ที่ว่าเป็นเมืองพุทธยังมีการฆ่าหมู่กันเลย และมีอีกหลายเหตุการณ์นอตีด ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านไป มาเป็นยุคของมนุษย์ที่ว่าเจริญแล้ว
ก็ยังไม่วายที่จะฆ่ากัน ไทยก็ใกล้จะฆ่ากันเองแล้ว ใกล้แล้วแหละ

ความรู้ ความสามารถพัฒนา แต่จิตใจยังอยู่ที่เดิม คิดแบบเดิมๆ ยังมีความป่าเถื่อนอยู่ในจิตใจ

ใครที่บอกว่ามนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ กินหมู กินหมาได้ไม่ผิด ฆ่าสัตว์ได้หน้าตาเฉยเพียงเห็นว่ามันเกิดมาเพื่อเป็นอาหารของคน
บางทีก็คิดว่า มันเกิดมาเพื่อรับกรรม ชดใช้บาป แต่พอเราเจอกับความทุกข์ ก็ได้แต่บ่นว่า ทำไมๆ ทำไมฉันต้องเจอเรื่องแบบนี้

ฉันไม่ได้มาเขียน เพื่อจะได้เป็นนักบุญใจบาปหรอก เพราะทุกวันนี้ ก็ไม่ได้กินเจ แค่เลี่ยงที่จะไม่กินเท่านั้น
ที่เขียนเพราะคิดแบบนี้จริงๆ

สิ่งที่สำคัญมันอยู่ที่ใจ หากเมื่อเห็นภาพเหตุการณ์การฆ่าหมู แล้วเกิดความสงสาร

แต่พอถึงเวลากินข้าว ก็นั่งกินหมูปิ้งอย่างเอร็ดอร่อย เป็นยังงั้นไปซะ

ตอนแรกเขียนเรื่องฆ่าหมู่ กลายมาเป็นเรื่องฆ่าหมูไปแล้ว..

วกกลับมาเรื่องหนังฆ่าหมู่คนผิวดำ หนังสนุกดีนะ ใครพอคุ้นๆกับเรื่องนี้ จำชื่อเรื่องกันได้มั้ย

“เชื้อชาติ สีผิว มันเลือกไม่ได้ก่อนที่จะเกิด”

” ในสังคมเล็กๆ ที่คุณอยู่ คุณอาจจะเป็นคนชนชั้นที่สูงส่ง แต่ในอีกสถานที่หนึ่ง อาจจะกลายเป็นคนต่ำต้อย น่ารังเกียจได้ ”

” ในสังคมอันกว้างใหญ่ คุณอาจจะเป็นคนตัวเล็ก ไม่สำคัญอะไรกับใคร แต่อาจจะกลายเป็นคนสำคัญได้ เมื่ออยู่ถูกที่ ”